Dostęp Do Nagrań Mp3 I Mp4 Z Cotygodniowych Webinarów

***“Zapisałem się na kursy uwodzicieli. Czytałem, trenowałem i zawsze gdy poznałem dziewczynę to mijało 1 lub 2 miesiące i wszystko się dosłownie sypało. Szukałem dalej odpowiedzi co jest nie tak. W końcu trafiłem na Twoją stronę i tam znalazłem odpowiedź. Poznałem dziewczynę i stosowałem rady, które dajesz. Jestem z Tą kobietą do dziś czyli przez prawie 2 lata i jestem najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi” ***

Hej Paweł.

Na samym wstępie chciałem Ci podziękować za to, że dzięki Twoim poradom kompletnie odmieniłem swoje życie. Postaram się tak w skrócie opowiedzieć moją historię sukcesu.

Mam 20 lat. Około 3 lat wstecz kompletnie nie wiedziałem, jak postępować w relacjach z kobietami. Byłem jak zawsze takim miłym uczynnym przytulaskiem i nic mi z tego nie przychodziło poza tym, że koleżanki mnie bardzo lubiły.

Zacząłem szukać porad odnośnie podrywania, zagadywania i.t.d. Zapisałem się na kursy uwodzicieli (tych pua jak Ty to nazywasz) Czytałem, trenowałem i skutki były dobre nawet powiedział bym bardzo dobre, ale do czasu. Zawsze gdy poznałem dziewczynę to mijało 1 lub 2 miesiące i wszystko się dosłownie sypało. Szukałem dalej odpowiedzi co jest nie tak.

W końcu trafiłem na Twoją stronę i tam znalazłem odpowiedź. Doszedłem do wniosku że wszystkie techniki, które do tej pory są stosowałem są owszem dobre, ale do pewnego czasu. Nie uczą one o dalszych relacjach z kobietą, związku ani samorozwoju.

Pokazywały one jednym słowem jak zagadać do dziewczyny i zaciągnąć ją najszybciej do łóżka. Więc dlatego nie wiedziałem co robić dalej i kończyło się to po góra 2 miesiącach o ile się wgl zaczęło.

Poznałem dziewczynę i stosowałem rady, które dajesz. Jestem z Tą kobietą do dziś czyli przez prawie 2 lata i jestem najszczęśliwszym człowiekiem na ziemi. Ma na imię Paulina i ma 24 lata (tak jest starsza ode mnie o 4 lata co spotyka się z negatywną opinią niektórych osób ale oczywiście to już jest ich problem, a moje życie i szczęście).

Przechodząc do sedna, czyli sytuacji która pchnęła mnie do tego aby napisać Ci tego maila.

Moja dziewczyna zorganizowała domówkę u siebie bo miała wolny cały dom. Zaprosiła koleżanki, kolegów i wgl. Po imprezie nocowała u nas przyjaciółka mojej kobiety (Ania). Po cudownej nocy budzę się i słyszę ich rozmowę dobiegającą z kuchni która jest tuż obok. Ania była zła na chłopaka który ją tego wieczoru poniżał (nie pierwszy już raz) i zaczęła się żalić i zastanawiać nad rozstaniem, ale powstrzymywało ją tylko to że był jak to powiedziała “cudowny w łóżku”.

I za chwilę słyszę z ust mojej dziewczyny:

“Dziewczyno, jak Cie tak poniża to nie jest nic warty, a seks jest owszem ważny, ale nie jest priorytetem. Piotrek nie jest mistrzem w łóżku, ale wie jak postępować z kobietami. W życiu na mnie złego słowa nie powiedział, szanuje mnie! Czuje się przy nim wyjątkowa, spełniona, jakby dosłownie czytał mi w myślach czego pragnę w danej chwili. Rzuć go i znajdź sobie kogoś takiego, zamiast dalej cierpieć!”

Starałem się to odtworzyć jak najdokładniej. Normalnie miałem ochotę nosić ją na rękach i mi się łezka w oku zakręciła ze szczęścia, ale udawałem że śpię. To cudowne usłyszeć takie słowa, tym bardziej nie kierowane do Ciebie.

Jeszcze raz WIELKIE DZIĘKI za to co robisz:))))) Cieszę się że pomagasz ludziom budować dojrzałe związki i cieszyć się z nich. Rób to co robisz bo jesteś w tym niezastąpiony.

Trzymaj się Mistrzu!!!! )))))))))))))))

Historia Sukcesu Pawła (31 lat):

***“Bycie wyzwaniem – nie zdawałem sobie sprawy jak potężne jest to narzędzie! Były dwa momenty kiedy proponowała abym u niej przenocował (oczywiście pod różnymi pretekstami). Piękna dziewczyna — w środku bardzo tego chciałem — ale odmawiałem. To niesamowite: to nie ja ją zdobywałem. Korzystając z Twoich wskazówek pozwoliłem DZIEWCZYNIE powoli zdobywać MNIE. Za trzecim razem (już po dziesiątej randce) nie odmówiłem — widziałem radość w jej oczach (chociaż starała się ją ukryć ).” ***

Hej,

Prosiłeś o opinię — oto i ona. Poświęciłem na jej napisanie trochę
czasu bo chcę Ci się odwdzięczyć. Nie chcę jej publikować przez
Facebooka, wolę pozostać anonimowy. Nie chcę też abyś udostępniał
gdziekolwiek mój adres e-mail lub nawet jego część. Oczywiście samą
opinię możesz publikować.

Mam 31 lat i przez bardzo długi czas sprawy uczuciowe były jednym z
bardziej zaniedbanych obszarów mojego życia. Jakiś czas temu znajomy dał mi “Grę” Straussa — nie powiem, ciekawa lektura, potem było kilka
materiałów PUA. To otworzyło mi oczy na to, że można świadomie pracować nad tak osobistym obszarem życia jak relacje damsko-męskie. Miałem jednak przeczucie, że stosowanie opisanych tam technik nie jest spójne z moimi wartościami.

Jakiś czas temu poznałem świetną dziewczynę z innego miasta. Moje
doświadczenia z kobietami były niewielkie i zacząłem szukać informacji
na temat relacji damsko-męskich ponieważ nie chciałem zepsuć tej
znajomości. Przez pewien czas korespondowaliśmy mailowo (teraz wiem, że to błąd, ale jakoś się udało) i w końcu zaproponowałem spotkanie.

To właśnie wtedy zintensyfikowałem moje poszukiwania i trafiłem na Twoją stronę. Pierwsza randka była świetna, potem spotykaliśmy się co tydzień lub dwa. Przez ten czas intensywnie uczyłem się i praktykowałem wiedzę z Twojego kursu. Choćby taka rzecz jak mówienie “cześć” nieznajomym dziewczynom na ulicy — świetnie podnosi pewność siebie. Na spotkaniach wiedziałem co robić i jak czytać jej zachowanie.Zachowywałem dystans, starałem się być wyzwaniem i ją zaskakiwać.

Bycie wyzwaniem – nie zdawałem sobie sprawy jak potężne jest to
narzędzie! Były dwa momenty kiedy proponowała abym u niej przenocował (oczywiście pod różnymi pretekstami). Piękna dziewczyna — w środku bardzo tego chciałem — ale odmawiałem. To niesamowite: to nie ja ją zdobywałem. Korzystając z Twoich wskazówek pozwoliłem DZIEWCZYNIE powoli zdobywać MNIE. Za trzecim razem (już po dziesiątej randce) nie odmówiłem — widziałem radość w jej oczach (chociaż starała się ją ukryć .

Przeżyliśmy wspólnie wspaniały czas. I choć nie jesteśmy już razem
(związek na odległość się nie sprawdza) to uważam, że było warto z wielu powodów. Po pierwsze: miałem wystarczające jaja aby SAMEMU zakończyć ten związek — “dawny ja” nie zrobiłby tego nigdy, trwałbym w tym związku męcząc się ze względu na sporadyczność spotkań i jednocześnie zabijając swoją atrakcyjność aż ONA rzuciła by MNIE.

Po drugie: totalnie się zmieniłem. Na początku znajomości zainwestowałem w stylistę i nowe ciuchy. Zacząłem bardziej dbać o swoją kondycję fizyczną. Poszerzyłem krąg znajomych, bardziej dbam o swoje relacje z innymi. Rozwijam się. Stałem się bardziej wygadany i potrafię spontanicznie zagadać do ładnych dziewczyn. Nie jest już dla mnie problemem porozmawiać z dziewczyną stojącą na przystanku, na imprezie, potrafię się nabijać z dziewczyn (moje “dawne ja” nigdy by na to nie pozwoliło! — nabijać się z tych nieziemskich istot było profanacją).

Przestałem być “przylepą towarzyską” na imprezach — tzn. kolesiem, który przysysa się do kogoś, siedzi z nim i chodzi za nim przez całą imprezę. Staram się porozmawiać z jak największą liczbą ludzi — z facetami też. A gdy mi się już znudzi to po prostu żegnam się i
wychodzę, nie zostaję do końca “bo może w końcu uda się poznać fajną
dziewczynę” (takie nastawienie miałem kiedyś).

Umiem już odczytywać prawdziwe zainteresowanie dziewczyn. Na niezainteresowane nie marnuję czasu — owszem porozmawiam chwilę, ale szybko przechodzę dalej.

Kolejna rzecz: wreszcie uwolniłem się od pociągu do dominujących
dziewczyn. Kiedyś takie najbardziej mi się podobały. Dawno temu
rozmawiałem nawet o tym z kumplem i doszliśmy do (błędnego!) wniosku, że właśnie takiej dziewczyny potrzebuję. Bzdura! Taka dziewczyna zamieniłaby mi życie w piekło. Teraz zacząłem zauważać takie związki: potulny facet i dominująca dziewczyna — za każdym razem żal mi tego faceta.

9 miesięcy temu byłem kompletnie innym człowiekiem. Zmieniłem się.
Odblokowałem się. Uwierzyłem, że mogę mieć piękną, mądrą i dobrą
dziewczynę. Pamiętam jak kiedyś rozmawiałem z żonatym znajomym, który mi powiedział: “Paweł, Ty to masz fajnie. Jesteś wolny.” Wtedy tego nie rozumiałem: jak to, przecież on ma żonę, czyli nigdy nie jest samotny i ma ciągły dostęp do seksu. Dopiero teraz widzę, że po pierwsze: jego żona nie jest idealna, a po drugie najważniejsze: faktycznie jestem w zajebistej sytuacji. Mam 31 lat, wraz z wiekiem moja atrakcyjność rośnie, dziewczyny w wieku 26-30 lat są o wiele bardziej nastawione na poważny związek a ja jestem facetem i mogę wśród nich dowolnie wybierać. Teraz jest najlepszy czas na znalezienie drugiej połówki.

Jak się cieszę, że nie ożeniłem się wcześniej. Byłbym teraz z jakąś
dominą albo w najlepszym wypadku z kimś przeciętnym.

Nawet moja rodzina zauważyła, że “wyprzystojniałem” i stałem się
bardziej wygadany. Nie mówię, że jestem już idealny. Nadal pracuję nad swoim charakterem. Robię błędy. Ale rozwijam się, zaś patrząc wstecz widzę co udało mi się osiągnąć i daje mi to mnóstwo satysfakcji i motywacji.

W pierwszej kolejności moją przemianę zawdzięczam losowi, który pozwolił mi spotkać tę dziewczynę oraz samej dziewczynie za to, że nieświadomie zainspirowała mnie do rozwoju. Ale to Twoje materiały bezpośrednio go zapoczątkowały i jestem Ci za to niewymownie wdzięczny. Pracuj dalej i sprawiaj, aby takie przemiany jak moja zdarzały się jak najczęściej.

I dzięki za czas poświęcony na indywidualne konsultacje. Odpowiedzi na
moje maile pojawiały się prawie natychmiast i zawierały masę przydatnych wskazówek dostosowanych do mojej sytuacji.

Jeszcze raz dzięki za wszystko. Pozdrawiam!

Paweł